กระพือ โบก, พัด ลมที่โบกสะบัดพัดไปมาเรียก ลมกระพือ อย่างว่า ลมพัดต้องใบไผ่ให้เหลียวแล ลมพัดต้องใบแกให้เหลียวล่ำ ลมพัดต้องใบพร้าวให้ต่าวมาฯ ลมพัดต้องใบใผ่โวกวิโว ลมพัดต้องใบโพโวกวิเวก พี่ก็คึดฮอดน้องโทนโท้โถกถิโถย (ผญา). to fan, wave, blow, cause to flutter.