(เกมส์) โอ้... อีสานเอ้ย
                  ตกเข้าเดือนสี่ก็เห็นแต่สายลมแล้ง ฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแดงมอดไม้ใบหญ้า
                  ต้นเล็กต้นน้อยก็เหี่ยวเฉารอตาย  อันวาระสุดท้ายของสรรพชีวิต

                              เป็นลิขิตจากฟ้าประทานมาแต่ดน ในหมู่เฮาสู้ซนอยู่บนพื้นดินผาก
                  ตั้งรกรากสืบสานเป็นคนที่ราบสูง แต่จิตใจบ่ใฝ่สูงใช้ชีวิตติดดิน

                              หากินตามประสาที่มูนมังพ่อแม่สร้าง กลืนน้ำตามนา กินหัวมันต่างเข้า
                 จื่อเอาไว้เด้อเจ้า อย่าลืมไลชาติเกิด อย่าลืมถิ่นกำเนิดว่าเป็นลูกอีสาน

                              โอ้ คิดฮอดเจ้าเด้ ลูกหลานเอ้ย

                              ลืมแล้วบ้อ เดิ่นขี้ดิน ใต้ตาล่างเจ้าเคยขวั้น เล่นเฮือนน้อยกับหมู่ อยู่แซวๆ แต่คราวก่อน
                 ปั้นข้าวน้อยบ่ายเกลือใส่มือเจ้าน้ำตาไหล มีตับเป็ดตับไก่กินซะเด้อลูกหล่า
                 ได้กบมาโตนึงสองพร้าตัดปิ้งให้เจ้า หันหวนมาถิ่นเก่า เอิ้นขวัญเจ้า
                  เจ้าอยู่ไส ลูกเอ้ย...

                 (ปรีชา)  ลืมแล้วบ่ เดิ่นขี้ดิน ใต้ตาล่างเจ้าเคยขวั้น เล่นเฮือนน้อยกับหมู่ อยู่แซวๆ แต่คราวก่อน
                  ปั้นข้าวน้อยบ่ายเกลือใส่มือเจ้าน้ำตาไหล มีตับเป็ดตับไก่กินซะเด้อลูกหล่า
                  ได้กบมาโตนึงสองพร้าตัดปิ้งให้เจ้า หันหวนมาถิ่นเก่า เอิ้นขวัญเจ้า
                  เจ้าอยู่ไส ลูกเอ้ย คำแพง

                             เดี๋ยวนี้เหลือแต่เฮือนฮ้างให้ผู้เฒ่าเฝ้าแก่ว เป้าเปลี่ยนไปเบิ่ดแล้วบ่มีผู้มาสืบสาน
                  อีสานยังถ่าเจ้ามาปัดเป่าให้ฮุ่งเฮือง ออกจากเมืองกลับมาก่อน คิดฮอดเด้
                  คิดฮอดหลาย อีสานเอ้ย

                  อีสานเอ้ย อีสานเอ้ย...

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                       คนภูกระดึงคิดถึงบ่คนขอนแก่น
                       (คนภูกระดึงคิดถึงไหมคนขอนแก่น)
            คิดฮอดบ่แฟนเมืองขอนแก่นที่เคยชื่นชม
             (คิดถึงไหมแฟนเมืองขอนแก่นที่เคยชื่นชม)
            วันเที่ยวงานไหมขึ้นปีใหม่สองใจภิรมย์
            (วันเที่ยวงานไหมขึ้นปีใหม่สองใจมีสุข)
            สองเราพากันเที่ยวชมสุขใจแสนบึงแก่นนคร
            (สองเราพากันเที่ยวชมสุขใจที่บึงแก่นนคร)

                      ลืมช่อดอกคูณที่เหลืองละมูนริมบึง
                      (ลืมช่อดอกคูณที่เหลืองละมุนริมบึง)
            ที่อ้ายเด็ดดึงเสียบผมให้ซึ้งใจออนซอน
              (ที่พี่เด็ดดึงเสียบผมให้ซึ้งใจสุขสันต์)
            บอกว่าใจอ้ายฮักแฮงหลายคนแก่นนคร
            (พร่ำบอกว่าพี่รักมากนะคนแก่นนคร)
            จากวันงานไหมปีก่อนฮอดวันนี้บ่มีอ้ายมา
             (จากวันงานไหมปีก่อน ถึงวันนี้พี่ยังไม่กลับมา)

                    * ลมหนาวพัดมาจ้าวหนี่หน่ำ
                      (ลมหนาวพัดมารวดเร็วกระหน่ำ)
            เสียงแคนเสียงลำกล่อมใจเฮ็ดให้ห่วงหา
             (เสียงแคนเสียงลำกล่อมใจทำให้ห่วงหา)
            คนภูกระดึงดึงใจแล้วไปบ่มา
            (คนภูกระดึงดึงใจไปแล้วไม่กลับมา)
            ให้หลงใจลอยคอยถ่า เฝ้าแลหาอ้ายอยู่ในงาน
            (ให้หลงใจลอยคอยเก้อ เฝ้าแลหาพี่อยู่ในงาน)

                      อ้ายหยุดสะออนแล้วบ่หนอคนขอนแก่น
                      (พี่ไม่ห่วงหาแล้วหรือกับคนขอนแก่น)
            ไปยิ้มแป่นแหว่นให้กับไผสาวทางได๋กัน
              (ไปส่งยิ้มหวานให้กับสาวบ้านไหนกัน)
             สาวหล่มสาวเลย หรือใดอ้ายจั่งบ่หัน
             (สาวหล่มสักหรือสาวเมืองเลย หรือใดพี่จึงไม่หันกลับมา)
             คนภูกระดึงตั๋วกัน วันงานไหมเฮ็ดให้ใจช้ำ
             (คนภูกระดึงมาหลอกกัน วันงานไหมทำให้ใจช้ำ)

                                       (ซ้ำ * )

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                   กะเจิดขึ้นเทิงฟ้าไปแล้วล่ะเด้อคำว่าฮัก กะมีอยู่ล่ะเนาะคนที่มามักมาจีบกัน
                   (ก็ขว้างขึ้นไปบนฟ้าไปแล้วความรัก ก็มีอยู่ละนะคนที่เข้ามาจีบ)
          แต่ใจมันยังสวอย หัวใจมันยังมีฮอย ข้อยยังย้านพ้อฮักขี้ล่ายคือเก่า
          (แต่ใจมันยังสลาย หัวใจมีร่องรอย ฉันกลัวเจอรักหลอกลวงเหมือนเดิม)

                 * แต่มื้อนี่นั่นมีหมู่สนิทกันมาจีบกัน เข้ามาเทคแคร์ดูแลใจกัน จนหวั่นไหว
                     (แต่วันนี้มีเพื่อนสนิทเข้ามาจีบ เข้ามาเทคแคร์ดูแลกันจนไหวหวั่น)
          เป็นตาฮักนิสัยดี ฮู้ขี้พื้นซงเข้ากันได้ แล้วบาดนี้สิเอาจังได๋น้อใจเฮา
          (ดูน่ารักนิสัยดี รู้เบื้องหลังเข้ากันได้ดี แล้วคราวนี้จะเอาอย่างไรดีนะ)

                ** เอาซะบ้อ เอาซะบ่ เอาหมู่เป็นแฟนซะบ่ละหือ เอาซะน้อ เอาซะเนาะ มันกะซงคืออยู่เด้หนอใจ
                    (เอาเสียเลยดีไหม เอาเพื่อนเป็นแฟนดีไหม มันก็เข้าท่าอยู่นะหัวใจ)
          เอาซะบ้อ เอาซะบ่ ว่าสิเอาหมู่มาฮักแล้วได๋ สิขอลองเบิ่งเป็นเทือสุดท้ายสาไป
           (เอาเสียเลยดีไหม ว่าจะเอาเพื่อนมาเป็นคนรัก จะขอลองดูเป็นครั้งสุดท้าย)
          เอาหมู่เป็นแฟนได้อยู่ดอกเนาะ
          (เอาเพื่อนเป็นแฟนได้อยู่ดอกนะ)

                   แม่นบ่ล่ะฟ้า กับผู้นี่น๊ามันแม่นบ่ กะคนลึ่งกันเนาะ บ่เคยคึดพ้อสิเต๊าะกัน
                     (ใช่ไหมฟ้า กับคนนี้นะมันใช่ไหม ก็คนสนิทกันนะไม่เคยคิดเลยจะมาจิ้นกัน)
         ย้อนใจมันยังสวอย หัวใจมันยังมีฮอย ข้อยยังย้านพ้อฮักขี้ล่ายคือเก่า
         (เพราะใจมันยังสลาย ยังมีร่องรอยฝังใจ ฉันกลัวพบความผิดหวังเหมือนเก่า)

                  (ซ้ำ * , ** )

             (ลำ) เอาซะบ้อ เอาซะบ่ เอาซะบ่น้อ เอาซะบ่ล่ะหือ
                      (เอาซะดีไหม ดีไหม หือ...)
         กะยาปัวล่ะคนหัวใจแป้ว ยาปัวล่ะคนหัวใจแป้ว
          (ก็ยารักษาหัวใจคนช้ำ ๐)
         OK สุดแล้ว มีแต่ผู้นี่ล่ะ คือสิบ่แกงกันดอกหวา
          (OK ดีแล้ว คนนี้ล่ะคงไม่แกงกันแล้วนะ)
         คือสิบ่แกงกันดอกหวา กะถ่าอยู่เด้ล่ะ คำว่าฮักกัน
         (คงไม่ทิ้งกันดอกนะ รออยู่นะ คำว่า รักกัน)

                  แต่มื้อนี่นั่นมีหมู่สนิทกันมาจีบกัน แล้วบาดนี้สิเอาจังได๋น้อใจเฮา
                  (แต่วันนี้มีเพื่อนสนิทมาจีบ แล้วทีนี้จะเอายังไงหนอใจเรา)

          เอาซะบ้อ เอาซะบ่ เอาหมู่เป็นแฟนซะบ่ละหือ เอาซะน้อ เอาซะเนาะ มันกะซงคืออยู่เด้หนอใจ
           (เอาซะดีไหม เอาเพื่อนเป็นแฟน มันก็เข้าท่าอยู่นะ)
          เอาซะบ้อ เอาซะบ่ ว่าสิเอาหมู่มาฮักแล้วได๋ สิขอลองเบิ่งเป็นเทือสุดท้ายสาไป
          (เอาซะเลยดีไหม ว่าจะเอาเพื่อนมารักให้ได้ จะขอลองเป็นครั้งสุดท้าย)

          เอาซะบ้อ เอาซะบ่ เอาหมู่เป็นแฟนซะบ่ละหือ เอาซะน้อ เอาซะเนาะ มันกะซงคืออยู่เด้หนอใจ
          เอาซะบ้อ เอาซะบ่ ว่าสิเอาหมู่มาฮักแล้วได๋ สิขอลองเบิ่งเป็นเทือสุดท้ายสาไป
          เอาหมู่เป็นแฟนสิได้อยู่ดอกเนาะ

          เอาซะบ้อ เอาซะบ่ เอาซะบ้อ…

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้