เรื่องของเฮากะจบไปโดนล่ะเด้
                      (เรื่องของเราก็จบไปนานแล้ว)
         อ้ายกะเทให้เขาแล้วจนเบิ่ดใจ
          (พี่ก็เทใจให้เขาไปจนหมดแล้ว)
         ยอม หลีกทาง ให้เขากับอ้าย
          (ยอมหลีกทางให้เขากับพี่)
         ได้ฮัก ฮักกันให้พอ
         (ได้รัก รักกันให้พอ)

                      แล้วมื้อนี้มาบอกว่าอ้ายยังฮัก
                        (แล้ววันนี้ มาบอกว่า พี่ยังรัก)
         กะจักว่าคิดจั่งได๋ สิกลับมาง้อ
          (ก็ไม่รู้ว่าพี่คิดยังไง จะกลับมาง้องอน)
         ผู้ได๋สิอิน นำคำอ้ายล่ะเนาะ
          (ใครล่ะจะเชื่อ กับคำของพี่ละหนา)
         เมื่อมันบ่เหลืออิหยังให้ขอ แล้วเด้ฮักเฮา
         (เมื่อมันไม่เหลืออะไรให้ขออีกแล้วรักเรา)

                  * ก่อนจะใช้ถ้อยคำ กระทำต่อใจ
                      (ก่อนจะใช้ถ้อยคำ กระทำต่อใจ)
         กะคิดจักน่อย แนอ้ายก่อนบอกว่าฮักคือเก่า
         (ก็คิกสักหน่อยนะพี่ ก่อนจะบอกว่ารักเหมือนเดิม)

                ** จั่งแม่นเว้าบ่ป่อง แท้น้อ บ่จำแนบ้อว่าเคยเฮ็ดอิหยังเอาไว้
                      (แหม.. พูดไม่คิดเลยนะ ไม่จำหน่อยหรือว่าเคยทำอะไรไว้)
         เว้าหม่นป่า ว่ายังฮักน้องหลาย ทั้งที่เป็นคนทำลายฮักเฮา
          (พูดเอาตัวรอดไปได้ว่า รักน้องมาก ทั้งที่เป็นคนทำลายรักเรา)
         เทน้องไปหาย้องผู้อื่น มื้อนี้สิบืนกลับมาขอเป็นคือเก่า
          (เทน้องไปยกย่องหญิงอื่น วันนี้จะฝืนกลับคืนมาเป็นเหมือนเดิม)
         กะส่างบ่คิด .... อยากอายคำเว้า ที่บอกว่าฮัก...คือเก่า
          (ก็ช่างไม่คิด ไม่อายคำพูดที่บอกว่า... รักเหมือนเดิม)
         จั่งแม่นเว้าบ่ป่อง
         (ช่างพูดไม่คิดนะพี่จ๋า)

                             (ดนตรี....... ร้องซ้ำ *,**)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

     (กลอนขับลำนำ)

                  " ดอกแคนา  บานแล้วน้อ  คึดพ้อเด้
                  ก่อนฝนเท  ดอกแคหล่น  แม่ป่นปลา
                  ลวกดอกแค  ข้าวเหนียวจ้ำ  นั่งฮ่วมภาชน์
                  ดอกแคนา  บอกบักหล้า  ว่าแม่คอย... "

                        ขอบคุณเด้อแม่​ ที่เลี้ยงลูกมาจนใหญ่
                           (ขอบคุณครับแม่ ที่เลี้ยงลูกมาจนเติบใหญ่)
             บ่วาสิดนปานใด​ ภาพในใจบ่เคยลบลืม
              (ไม่ว่าจะนานเพียงใด ภาพในใจไม่เคยลืมเลือน)
             ลวกดอกแคท่ง ขุ้ยกินกับป่น น้ำตาลูกซึม
              (ลวกดอกแคนา ข้าวเหนียวปั้นตักกับป่นปลา น้ำตาลูกซึม)
             คึดฮอดมื้อฟ้าอึมครึม กับข้าวอีแม่​แซ่บเบิ่ดทุกอย่าง
             (คิดถึงวันฟ้ามืดครึ้ม นั่งกินข้าวกับแม่อร่อยทุกอย่าง)

                        ยากแฮงเด้อแม่.. ดนแล้วบ่ได้เมือหา
                           (ช่วงนี้ลำบากนะแม่ นานแล้วไม่ได้กลับไปหา)
             เบอร์โทรลูกอยู่ข้างฝา มือถืออาม่าคงบ่ทันพัง
              (เบอร์โทรศัพท์ลูกเขียนไว้ข่้างฝา มือถือรุ่นอาม่าคงยังไม่พัง)
             คิดฮอดทุกคราว โทรบอกน้าสาวเบิ่งแทนทุกอย่าง
              (คิดถึงทุกคราว โทรบอกน้าสาวไปดูแลแทนไม่ห่าง)
             บักหล่ามาอยู่ไกลห่าง คายาก คาหยัง อุกอั่งหัวใจ
             (ลูกชายมาอยู่ไกลห่าง ยุ่งยากนักหนา คับแค้นหัวใจ)

                      * อยู่ได้บ่ลูก.. เมื่อวานแม่โทรถามข่าว
                           (อยู่ได้ไหมลูก เมื่อวานแม่โทรถามข่าว)
             น้ำตาพังหย่าว เฮ็ดใจดนเติบ จึงตอบแม่ไป
               (น้ำตาร่วงกราว ทำใจอยู่นาน ค่อยตอบแม่ไป)
             ช่วงนี้กักโตอยู่ห้อง เฮ็ดเนื้อเค็ม​ส่งขายออนไลน์
              (ช่วงนี้กักตัวอยู่ห้อง ทำเนื้อเค็มส่งขายออนไลน์)
             บ่ต้องห่วงเด้อลูกอยู่ได้ ดีขึ้นยามใด๋สิฟ้าวเมือหา
             (ไม่ต้องห่วงดอกลูกอยู่ได้ สถานการณ์ดีขึ้นเมื่อไรจะรีบกลับไปหา)

                     ** ตีนซิ่นอีแม่​ ส่อยให้ลูกชายเข้มแข็ง
                            (ชายผ่้าถุงแม่ ช่วยให้ลูกชายเข้มแข็ง)
              ยามใด๋บักหล่าเบิ่ดแฮง บายเอามาเบิ่งแทนหน้า
               (ยามใดที่ลูกหมดแรง หยิบเอามาดูแทนหน้าแม่)
              เศษผ้าถุงคำหมาก เลี่ยมกันน้ำ ขึ้นคอบูชา
               (เศษผ้าถุงและชานหมากแม่หุ้มใส่กรอบกันน้ำ ห้อยคอบูชา)
              เก็บตังค์อีกจั๊กบึ๋ดก่อนนะ บักหล่าสิมากินข้าวกับแม่
              (เก็บออมเงินเพิ่มอีกสักหน่อยก่อนหนา ลูกจะกลับมากินข้าวกับแม่)

                           (ดนตรี... ซ้ำ *, ** )

              ก่อนดอกแคสิร่วงหล่นลา สิฟ้าวกลับนา กินข้าวกับแม่
              (ก่อนดอกแคจะร่วงหล่นลา จะรีบกลับนากินข้าวกับแม่...)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                     คำว่าบ่เป็นหยัง คือคำที่คนผิดหวังเฮามักใช้
                     (คำว่าไม่เป็นไร คือคำที่คนผิดหวังเรามักใช้กัน)
          เปล่งวาจาออกมายามได๋ กะเฮ็ดให้หาย คลายความอุกอั่ง
           (เปล่งวาจาออกมาเมื่อใด ก็ทำให้หาย คลายความกลุ้มใจ)
          เจอปัญหาที่คาดบ่เถิงให้แนมเบิ่งสายน้ำเป็นโตอย่าง
           (เจอปัญหาที่คาดไม่ถึง ให้มองดูสายน้ำเป็นตัวอย่าง)
          พ้อทางตันมากั้นมาขวาง แต่น้ำยังมีทางให้ไป
          (พบทางตันมากั้นมาขวาง แต่สายน้ำก็ยังมีหนทางไหลไป)

                  * ดวงตะเว็น ยังขึ้น ทางทิศตะเว็นออก
                      (พระอาทิตย์ ยังขึ้นทางทิศตะวันออก)
         ปัญหาในทุกทุกอย่าง กะยังมีทางออก
          (ปัญหาในทุกทุกอย่าง ก็ยังมีทางออก)
         ใจโทรมโทรม ที่เคยช้ำชอก สู้เด้อ น้อง
          (ใจโทรมโทรมที่เคยช้ำชอก สู้ต่อไปนะน้อง)
         หากความเหงาเพิ่มพูน อยู่บนความเดียวดาย
          (หากความเหงาเพิ่มพูน อยู่บนความเดียวดาย)
         ที่เพิ่งสุดท้ายกะคือโตเจ้าของ
          (ที่พึ่งสุดท้ายก็คือตัวเจ้าของ)
         พักแล้วสู้ใหม่ ดั่งในทุกเช้า แสงยังส่อง
          (พักแล้วสู้ใหม่ ดั่งในทุกเช้าที่แสงยังส่อง)
         ฮู้หน้าที่เจ้าของ ดั่งดวงตะเว็น
         (รู้หน้าที่ตัวเอง ดั่งดวงตะวัน)

                     บ่มีต้นไม้ต้นได๋ ที่บ่เคยใบร่วงหล่น
                        (ไม่มีต้นไม้ต้นใด ที่ไม่เคยมีใบร่วงหล่น)
         เช่นเดียวกับคนทุกคน
          (เช่นเดียวกับคนทุกคน)
         ที่ต้องผจญเจอความผิดหวัง
          (ที่ต้องผจญกับความผิดหวัง)
         เข้มแข็ง เข้มแข็ง เด้อน้อง บ่ว่า สิเกิดอิหยัง
          (เข้มแข็งเอาไว้นะน้อง ไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไร)
         อดสาสู้หายใจอยู่ อย่าถอยหลังให้คนส่า เด้อ
         (อดทนสู้เมื่อหายใจอยู่ อย่าถอยหลังให้คนเขาถากถางเยาะเย้ย นะ)

                     (ซ้ำ * ดนตรี... และ *, *)

         ฮู้หน้าที่เจ้าของ ดั่งดวงตะเว็น
         (รู้หน้าที่ตัวเอง ดั่งดวงตะวัน)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้