(เกริ่น...) น้องนี่มักแต่อ้าย หลายคักดอกอีหลี ซ่ำลีลาวดีนาง มักเรวัตตะนั่น
            ไกลสวรรค์ชั้นฟ้า ขออาสาปีนป่าย ขอให้ได้คู่อ้าย ใจน้องบ่หวั่นกลัว
             หัวใจทั้งสี่ห้องของนางมอบให้พี่ ตราบจนชั่วชีวี.... ..ร้อยพันปี ขอฮ่วมอ้าย ชายคนฮู้ บ่เปลี่ยนแปลง อือ ฮือ.... พี่เอย

                 มักอ้ายหลายอีหลี มักอ้ายหลายอีหลี
      เหมือนดังลีลาวดี ถวายชีวีแด่เรวัตตะ ถวายชีวีแด่เรวัตตะ
      บูชารักหมดใจ บูชารักหมดใจ ลำบากตรากตรำเพียงใด
      ขออยู่เคียงกายกับอ้ายบ่ห่าง ขออยู่เคียงกายกับอ้ายบ่ห่าง

                 (ลำ) หวังเป็นคู่อยู่จนเฒ่าแก่ แม่นพ่อแม่อ้ายนั่นเพิ่นกันน้องห่างชาย
         หวังใจได้เป็นคู่เคียงสอง น้องกะยังฝังใจต่อชายหมายมั่น หันใจสู้ปีนภูผาแกร่ง
         ปีนกำแพงชั้นฟ้า บ่มีย้านสิ่งใด ขอแต่ได้เคียงพี่เป็นพอ แม่นสิรอพันปี น้องบ่มียอมแพ้

                 มักอ้ายหลายคักแน มักอ้ายหลายคักแน
       อยากอยู่เป็นคู่ดูแล จนเฒ่าจนแก่บ่แปรผันใจ จนเฒ่าจนแก่บ่แปรผันใจ
       ชาติใดขออยู่เคียง ชาติใดขออยู่เคียง ครองคู่นอนร่วมเรียง
       ขอแค่เพียงอ้ายเคียงกับนาง ขอแค่เพียงอ้ายเคียงกับนาง

                  (ลำ) ทางใจนั่นใกล้กันเท่านี่ อ้ายผู้มีล้นฟ้าผลาน้องซ่ำดิน
       แม่นสิสิ้นปีนไส่ใจปอง บ่ได้ครองสุขสมชื่นชมกันได้ ฝันสลายสิ้นน้ำตารินไหลยาว
       คำพ่อแม่อ้ายเว้าบ่เอาน้องไล่หนี บุญชาตินี้บ่สมที่ผู้เคียงสอง ชาติหน้ามีขอปอง อยู่ครองเคียงอ้าย เออๆ