บ่ได้จากไปนำอ้าย

ขับร้อง : ข้าวทิพย์ ธิดาดิน

คำร้อง : วิวัฒน์ ฉัตรธีรภาพ, ทำนอง : บวรภัส จินต์ประเสริฐ, เรียบเรียง : จินนี่ ภูไท

            กะสิอยู่ผู้เดียว ให้ได้จักเทือ
            (ก็จะอยู่เพียงลำพัง ให้ได้สักครั้ง)
  กะสิหักสิห้าม หัวใจให้ไหว
  (จะหักห้าม หัวใจให้ได้)
  กะสิเก็บให้เงียบ ข่มใจให้ เซาฮ้องไห้
  (จะเก็บตัวให้เงียบ ข่มใจไม่ร้องไห้)
  แต่สิเฮ็ดจั๋งได๋ น้องจนปัญญา
  (แต่จะทำอย่างไรได้ น้องอับจนปัญญา)

          * สิยิ้ม สิหัว สิม่วนได้เฮ็ดจังได๋หล่ะ
             (จะยิ้มแย้มหัวเราะ สนุกได้อย่างไรล่ะ)
  คิดฮอดขึ้นมา กะอยู่บ่ได้
  (คิดถึงพี่ขึ้นมา ก็ทนอยู่ไม่ได้)

          ** เพราะว่าความฮัก ยังฝังในใจ บ่ได้สิไปกับคนฮัก
              (เพราะว่าความรักยังฝังอยูในใจ ไม่ได้ไปกับคนรัก)
  เฮ็ดใจอยู่ ยาก แตะนิดเดียวน้ำตากะไหล
  (ทำใจอยู่ได้ยากยิ่ง แตะนิดเดียวน้ำตาก็พรั่งพรู)
  เพราะว่าความฮัก บ่เคยจืดจาง มันบ่ได้จากไปนำอ้าย
  (เพราะว่ารักนี้ไม่เคยจืดจาง มันไม่ได้ไปพร้อมกับพี่)
  กะบ่ฮู้ว่าดนซำได๋ ใจจังสิหายดี มื้อนี้มันเกินทน
  (ก็ไม่รู่ว่านานเพียงใดใจถึงจะหายเศร้า วันนี้มันเกินทนแล้ว)

            กะได้แต่ทำท่า ว่าลืมอ้ายอีหลี
             (ก็ได้แต่ทำเป็นว่าลืมพี่ไปได้จริงๆ)
  กะบ่อยากให้ไผ ต้องมาหลูโตน
  (ก็ไม่อยากให้ใครรู้ แล้วมาสงสาร)
  อยากสิไปไกลไกล อยากลี้อยากหนีผู้คน
  (อยากจะหนีไปให้ไกล อยากหลบลี้หนีหน้าผู้คน)
  หรือว่าต้องเจ็บดนดน ให้ใจมันชา
  (หรือว่าต้องเจ็บไปนานๆ ให้หัวใจมันด้านชา)

        (ซ้ำ *,** และ *, **)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจหลายคำดังนี้