บ่ฮู้มื้ออื่น สิตื่นมานำอ้ายบ่
                      (ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ จะตื่นมาพบหน้าพี่ไหม)
         เอื้อมไปแล้วยังพ้อ หรือว่าบ่มีอ้าย
          (เอื้อมไปแล้วยังพบ หรือว่าไม่มีพี่)
         ความฮักเฮา มันสิไปเซาอยู่หม่องใด๋
          (ความรักเรามันจะไปหยุดอยู่ที่ใด)
         บอกกับอ้ายบ่ได้คือกัน
         (บอกกับพี่ไม่ได้เหมือนกัน)

                 * ฮู้แค่ว่า เวลานี้ เฮามีกันอยู่ข้างๆ
                     (รู้แต่ว่า เวลานี้ เรามีกันอยู่ข้างๆ)
         โลกนี้ซุอย่างกะบ่สำคัญ
          (โลกนี้ทุกอย่างก็ไม่สำคัญ)
         ในมื้อนี้ นาทีนี้ บ่มีดอกคำสัญญาต่อกัน
          (ในวันนี้ นาทีนี้ ไม่มีนะคำสัญญาต่อกัน)
         ที่มีให้นั้นคือเบิดหัวใจ
         (ที่มีให้นั้นคือหมดทั้งหัวใจ)

                ** เท่าที่ฟ้าเพิ่นให้อยู่นำกัน
                      (เท่าที่ฟ้าท่านให้อยู่ด้วยกัน)
         สิฮักให้มั่น ดีที่สุดที่ฮักได้
          (จะรักให้มั่น ดีที่สุดที่รักได้)
         บ่ฮู้ดอกสิเกิดอิหยังต่อไป
          (ไม่รู้ดอกจะเกิดอะไรต่อไป)
         มื้อนี้แค่ได้หย่างไปนำอ้ายพอ
          (วันนี้แค่ได้เดินไปพร้อมกับพี่ก็พอ)
         แล้วแต่ฟ้าดนบ่ดนกะซ่างมัน
          (แล้วแต่ฟ้านานไม่นานก็ช่างมัน)
         มื้ออื่นมื้อนั่น ยังบ่มาบ่ฮอดน้อ
          (พรุ่งนี้นั้นยังมาไม่ถึง)
         สิฮักจนกว่าเบิดวาสนาไปต่อ
          (จะรักจนกว่าหมดวาสนาไปต่อ)
         ชีวิตมีอ้ายมาพ้อ คือโชคดีหลายที่มีอ้ายฮัก
          (ชีวิตมีพี่มาพบ โชคดีมากที่มีพี่ที่รัก)

                    บ่แน่สุดท้าย แล้วอาจสิต้องจากลา
                      (ไม่แน่สุดท้าย แล้วอาจจะต้องจากลา)
         ให้ถ่าเบิ่งมื้อหน้า ย่อนบ่กล้ารับปาก
           (ให้รอดูวันหน้า เพราะไม่กล้ารับปาก)
          บ่เสียใจ สิเป็นหรือตายยังได้ฮัก
           (ไม่เสียใจ จะเป็นหรือตายยังได้รัก)
         ใจบ่ย่านสิฝากความฝัน
         (ใจไม่กลัวจะฝากความฝัน)

                   (ซ้ำ *, ** ดนตรี Solo, ** )

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                     คำว่าคึดฮอดหลายที่อ้ายส่งไปในไลน์ของเจ้า
                     (คำว่า "คิดถึงมาก" ที่พี่ส่งไปในไลน์น้อง)
         มันเฮ็ดให้อ้ายเหงา เฮ็ดให้อ้ายเศร้าอุกอั่งหัวใจ
          (มันทำให้พี่นี้เหงา ทำให้พี่เศร้าอัดแน่น(กังวล)ในหัวใจ)
         อ่านแล้วบ่ตอบ บ่ฮู้เป็นหยังเจ้าจังบ่เคลื่อนไหว
          (อ่านแล้วไม่ตอบ ไม่รู้เป็นอะไรน้องถึงทำนิ่งไป)
         หรือเจ้าบ่มักตอบไลน์ หรือบ่มักอ้ายแล้วน้อ
         (หรือน้องไม่ชอบตอบไลน์ หรือไม่ได้ชอบพอพี่แล้ว)

                  * อ้ายบ่ได้ต่อว่าต่อขาน แต่มันย่านมันใจเสียละเนาะ
                       (พี่ไม่ได้ต่อว่าต่อขาน แต่มันกลัวหัวใจหล่นหายล่ะนะ)
         ความห่างไกลมันเปลี่ยนใจเจ้าแล้วบ่ อ้ายนั้นย่านอย่างแฮง
         (ความห่างไกลมันเปลี่ยนใจน้องแล้วหรือไร หัวใจพี่กลัวเหลือเกิน)

                ** เฮายังคึดคือกันบ่ ยังฮู้สึกคือเก่าบ่ เจ้าบ่ได้ลืมอ้ายแม่นบ่
                      (เรายังคิดเหมือนกันไหม ยังรู้สึกเหมือนเดิมไหม น้องไม่ได้ลืมพี่ใช่ไหม)
         อ้ายยังมีสิทธิ์ถามอยู่บ่คำแพง
          (พี่ยังมีสิทธิ์ถามอยู่ไหมหนอน้องรัก)
         เฮายังคือแฟนกันบ่ ยังคึดฮอดคือเก่าบ่ เจ้าบ่ได้มีไผแม่นบ่
          (เรายังคือแฟนกันใช่ไหม ยังคิดถึงกันเหมือนเดิมไหม น้องไม่ได้มีคนใหม่ใช่หรือเปล่า)
         อ้ายสิถืกเทบ่น้อคำแพง บอกอ้ายแหน่ว่าเจ้ายังฮักกัน
         (พี่จะถูกทอดทิ้งไหมนะน้องรัก บอกพี่หน่อยว่ายังรักกันเหมือนเดิม)

                    หากว่าเจ้ายากหลาย งานการวุ่นวายบ่มีเวลา
                      (หากว่าน้องยุ่งยาก ลำบากที่การงานไม่มีเวลา)
         บอกอ้ายกะได้หวา อ้ายสิได้ถ่าแบบใจบ่หวั่น
          (บอกพี่สักหน่อยนะ พี่จะได้รอหัวใจไม่ไหวหวั่น)
         คึดนำบ่ส่วง ใจอ้ายกะหวงมันบ่คือก่อนนั้น
          (คิดถึงไม่สร่าง ใจพี่นี้แสนห่วงไม่เหมือนเมื่อก่อน)
         มีหยังคือบ่บอกกัน หลูโตนใจอ้ายแหน่เด้อ
         (มีอะไรก็บอกกัน สงสารหัวใจพี่หน่อยนะน้องเอย)

                         (ซ้ำ *, **, ดนตรี, ** )

มีคำภาษาลาวอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                     เมื่อเจ้าพ้อทางหย่างใหม่ ได้พ้อผู้ใหม่แล้วสิอิหยัง
                       (เมื่อเธอพบทางเดินใหม่ ได้พบคนใหม่แล้วจะทำอย่างไร)
         หรือกลับมาเบิ่งซากปรักหักพัง ฮักของเฮาที่ล่มสลาย
          (หรือกลับมาดูซากปรักหักพัง รักของเราที่ล่มสลาย)
         บ่ต้องฮู้สึกผิด เจ้าเห็นบ่อ้ายยังหายใจ
          (ไม่ต้องรู้สึกผิด น้องเห็นไหมพี่ยังหายใจอยู่)
         ถึงสิจ่อยลงแหน่... แต่กะยังบ่ตาย
         (ถึงจะผอมลงหน่อย... แต่ก็ยังไม่ตาย)

                   * กินข้าวได้หลายกว่าเก่า นอนหลับง่ายกว่าเก่า
                        (กินข้าวได้มากกว่าเดิม นอนหลับง่ายกว่าเก่า)
         ยามเจ็บยามเหงา บ่ต้องมีหมู่มาอ่อย
          (ยามเจ็บยามเหงา ไม่ต้องมีเพื่อนมาคอยปลอบ)
         แต่ก่อนนอนตีงคีงตื่นมาน้ำตาย้อย หัวใจสะวอยคึดฮอดเจ้าหลาย
          (เมื่อก่อนนอนขยับตื่นมาน้ำตาหล่น หัวใจหล่นวูบคิดถึงน้องมากมาย)
         เทือสิยอมรับว่าฮักเฮาจบแล้ว ถืกลมพัดมันกะสิยืนบ่ไหว
          (กว่าจะยอมรับว่ารักเรานั้นจบแล้ว ถูกลมพัดมาปะทะแทบยืนต่อไปไม่ไหว)
         บ่ต้องมาห่วง ว่าอ้ายสิอยู่บ่ได้ มื้อนี้ อ้ายกะไคแหน่แล้วล่ะ
         (ไม่ต้องมาห่วงว่าพี่จะอยู่ไม่ได้ วันนี้ พี่ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ)

                     กะเว้าให้ฟังซุอย่าง จนเบิดซุอย่างควมเว้าควมว่า
                       (ก็พูดให้ฟังทุกอย่าง จนหมดทุกเรื่องคำพูดความจริงในใจ)
         ถ้าคักใจแล้วเจ้ากะอย่าหัวซา อย่าทำท่าหลูโตนกันหลาย
          (ถ้าสมใจแล้วน้องก็อย่าสนใจ อย่ามาทำท่าสงสารกันเลย)
         ถ้ายังห่วงปานนี่ แล้วมื้อนั่นคือจังถิ่มไป
          (ถ้ายังห่วงปานนี้ แล้ววันนั้นทำไมจึงทิ้งพี่ไป)
         บ่อยากเป็นภาระ... เป็นปัญหาให้ไผ
          (ไม่อยากเป็นภาระ... เป็นปัญหาให้ใคร)

                       (ซ้ำ * ดนตรี...Solo )

                   ​ความเจ็บกำลังสิส่วง ความห่วงมันกะมาซ้ำ
                     (ความเจ็บกำลังจะสร่าง ความห่วงมันก็มาซ้ำเติม)
         อยากลืมแต่มันกะจำ สิให้อ้ายเฮ็ดจังได๋
          (อยากลืมแต่มันก็จำ จะให้พี่ทำอย่างไรหนอ)

                     (ซ้ำ * )

         ถ้าเจ้ายังห่วงอ้ายอาจสิอยู่บ่ได้ มื้อนี้ อ้ายกะไคแหน่แล้วล่ะ
         (ถ้าน้องยังห่วงพี่ชายอาจจะอยู่ไม่ได้ วันนี้ พี่ก็ดีขึ้นบ้างแล้วล่ะ)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้