ตั้งตาคอย

ตั้งตาคอย

 
            หนุ่มบ้านนาแย่จัง ให้ความหวังแล้วร้างลา อยู่ดี ๆ พี่หนีหน้า น้องหลั่งน้ำตาเพราะ พี่คลอนแคลน พี่ลืมคนเคียงข้าง นางนี้แสบทรวงแสน ก็เคยรักกันเหลือหลาย ไฉนพี่จึงลืม แฟน... ลืมเสียงพิณ เสียงแคน ลืมยอดผักแว่น ลืมดอกกะเจียว

            แสนอาลัย เมื่ออ้ายหนีไกลลับตา น้องนี้หนาถ้าอ้ายคือข้าวคอยเกี่ยว... คอยแล้ว คอยแล้งแห้งเหี่ยว รักพี่คนเดียว กะเลยคอย... สาวนานี้ใจละห้อย ตั้งตาคอย แต่คอยพี่ คอยฟาล์ว...

            (ลำซิ่ง) เอ้า ฮานี้... ว่าแล้วหย่าว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ... เอ้ย หย่าว ๆ ๆ ๆ ... หย่าวจั่งน้อง นี่บ่หรรษา แฟนหนีป๋าถ่างตาแลจ้อง... สองตาน้องแนมทางเช้าบ่าย บ่เจอหม่อมอ้าย ใจซ้ำส่ำภู... นกเขาตู้ พรากคู่ยังขัน กาเวาวอน พรากคอนยังฮ้อง... ชายหนีน้อง บ่อหันมา มอง จองแล้วฉากผ่าน... โอ้ยเด้น้อ... อ้ายเอ้ย... เอิ้งเอ่ย... เอิ้งเอ่ย... เอ่อ เอ่อ เอิ่งเอย... เด้อชายเด้อ ๆ ๆ ชายเด้อ (ตึบ ๆ) ไปหลงแฟนต่างบ้าน หลงหว่านต่างสวน ดอกกะยอม บานแล้ง ละดอนแดงกลิ่นหอมห่วน... สองเฮาเคยเก็บผ่องซ้วน เด็ดดอกห่วมกัน... แล้วได๋ หัวใจชายนั้น จั่งผันแปร ละแวเหงี่ยง บ่คิดว่าพ่อคำก่ำเกี้ยง สิลืมเสี่ยงหล่ายแซง... เป็นหยัง จั่งลวง จั่งหลอก ให้น้องช้ำชอกแสบทรวงแสลง... ใจหินเด้อพ่อคำแพง หน้าตาก็หล่อ ใยหนอ ใจดำ...

            (เต้ย) ...หลายเอ้ยปีล้ำ ที่เชื่อมสัมพันธ์ จนชาวบ้านฮู้แก่ว... ละนี้กะหลายเดือนแล้ว ที่คองคอยชาย แต่ว่าอ้ายถิ่มปล่อย... ตั้งตาคอยพี่พ้อว้อ ๆ ๆ ๆ บ่เคยพ้อ ย้อนพี่บ่มา... สาวบ้านนา อุราปั่นป่วน ลมหนาวหวล ละหนาวใจ จ้อย ๆ ... นั่งตา ลอย ๆ เอ้ย คอย... อ้าย...