กลอนล่องของ

            โอนอ สิได้พรรณนาเรื่องลำโขงยาวย่าน
น้ำมันไหลมาจากเขาทิเบตใหญ่
กว้างเหนือพุ้นล่วงลง
ฮ้อยคดฮ้อยโค้งลำโขงยาวย่าน
พอมาเหลียวเห็นก้ำเมืองหลวงพระบางแจ้งขางข่าย
เห็นแต่ภูเขาตั้งว้ายล้ายเมืองนั้นอยู่กลาง
มันหากเป็นแบบนั้นตั้งแต่ก่อนปางปฐม
เป็นเมืองหลวงของลาวตั้งแต่คราวหลังพุ้น
เหิงนานล้ำหลายปีแถมถ่าย
จึงได้คึดค่อยย้ายเมืองก้ำเก่าหลัง
ลงมาตั้งเมืองหลวงแห่งใหม่
คือเมืองเวียงจันทน์พันพร้าวคราวนั้นต่อมา
เหลียวไปทางเหนือพุ้นเวียงจันทน์ปากน้ำงึ่ม
เห็นแต่ตอนต่อขั้นขันต่อแก้งกระแสน้ำปั่นปิว
เลาะไปตามทิวถ้านโพธารามก้ำบ้านโป่ง
เลาะไปสายแม่น้ำโขงน้ำหั่งไหลต่อซ้งลงแก้งแก่งกะเบา
เฮามาเหลียวไปหน้าดอนทับควงป้องจี่
เห็นแต่ดอนหมากอี่ติดกับดอนปากเจ้าเวินเข้าท่ากะดิง
หลิงไปก้ำดอนนาคำน้ำไหลโซ่
สุดที่โอ๋แล้วโอ้ดีฮ้ายก้ำฝ่ายเหนือ
เห็นแต่เฮือชาวค้าจอดแฮอยู่แคมท่า
เห็นภูผาป่าไม้เขียวสะอื้นแม่นบ่งใบ
ยามเมื่อแลเล็งน้ำตามโขงแจ้งจ่างป่าง
เหลียวไปทางฝั่งซ้ายเป็นบ้านหมู่ผู้ไทย
เหลียวเห็นไม้เลีบล่ำภูชน
คือสิเพพังหักจุ่มจมลงน้ำ
เลาะไปนำโขงกว้างโขตอนตั้งหลายย่าน
เห็นแต่น้ำพัดฟ้งตีต้องตลิ่งเนิน
เห็นแต่น้ำพัดฟ้งตีต้องตลิ่งเนิน ... น้า
เลาะลงไปตามเลี้ยวดอนเสียวเฮียงห่ม
เหลียวเห็นธาตุพนมตั้งอยู่ฮิมแม่น้ำคนไหว้อยู่บ่เขา
หากแม่นธาตุพระเจ้าตั้งแต่ก่อเดิมประถม
เป็นที่เจดีย์สูงหมู่คนถนอมไหว้
กลายลงไปทางใต้ดอนสาปาละแวก
ลมหากตีแหวกน้ำเป็นก้อนไง่ละออง
เห็นแต่อาโปน้ำไหลลงเวินอยู่ปิวปั่น
คันนกหอคันนกยางหมู่นั้นเป็นน่าใคร่สะออน
มันหลากหลายดอนขั้นดอนโขงใต้เมืองเก่า
ดอนโขงอยู่ใต้เวินข้องต่อหลี่ผี
หนีไปดอนไทยพุ้นดอนมดแดงแก้งส้มป่อย
ดอนนางลอยอยู่ใต้ไปหั้นแม่นทะเล
บ่อาจพรรณนาโค้งโขงกะโขหลายบ่อน
ไหลไปตกเมืองไซง่อนโขงกะสุดท่อนั้นไหลเลี้ยวสู่ทะเล โอ่