คำเว้าสู่ขวัญ

ขับร้อง : ไมค์ ภิรมย์พร

คำร้อง/ทำนอง : ตุ๋ย ด๊ะดาด, เรียบเรียง : จิระวัฒน์ ปานพุ่ม

            เฮ็ดหยังอยู่ อยู่ไสอ้าย กินข้าวแล้วยัง
           (ทำอะไรอยู่ พี่อยู่ที่ไหน ทานข้าวหรือยัง)
  แล้วเวียกหรือยัง แลงอยากกินหยัง มื้อนี้เป็นจั่งใด๋
  (เสร็จงานหรือยัง ตอนเย็นนี้ทานอะไรดีนะ วันนี้เป็นไงบ้าง)
  บ่ซำบาย หายแล้วไป๋ กินยาแล้วบ้อ
  (ที่ไม่สบายหายแล้วยัง ทานยาหรือยัง)
  เป็นใด๋แนน้อ งานซงคือบ่ อย่าเพิ่งท้อเด้ออ้าย
  (เป็นไงบ้าง งานที่ทำดีไหม อย่าเพิ่งท้อนะพี่นะ)

           * อาจสิเป็นคำเว้า ธรรมดา ธรรมดาคือบ่มีอิหยัง
            (อาจจะเป็นคำพูดธรรมดา เหมือนไม่มีอะไร)
  แต่บ่ฮู้เป็นหยัง พอได้ยิน พอได้ฟังอ้ายฮู้สึกดีหลาย
  (แต่ไม่รู้เป็นอะไรที่พอได้ยิน ได้ฟัง แล้วพี่รู้สึกดีมากๆ เลย)

          ** ยิ่งเป็นคำว่าฮัก จากปากของเจ้า
             (ยิ่งเป็นคำว่ารักจากปากของน้อง)
  แค่คึดฮอดคำเว้าแล้วอ้ายกะเซาเมื่อยใจ
  (แค่คิดถึงคำพูดของน้องพี่ก็หมดความเมื่อยล้า)
  มากกว่าคำว่าฮัก คือความห่วงใย
  (มากกว่าคำว่ารัก คือความห่วงใย)
  เติมช่องว่างหัวใจให้เฮายังอยู่นำกัน
  (เติมช่องว่างหัวใจให้เรายังคงมั่นต่อกัน)
  อยากได้ยินไปดน ดน จนข่วนชีวิตเฮาหล่นจากกัน
  (อยากได้ยินไปนานนาน จนชั่วชีวิตเราแยกจากกัน)
  ย้อนคำเว้าของเจ้าคือคำสู่ขวัญของหัวใจอ้าย
 (เพราะคำพูดของน้องคือคำสู่ขวัญในหัวใจพี่)

              เจ้าฮู้บ่ ยามอ้ายท้อ กะคึดพ้อคำนาง
               (เจ้ารู้ไหม ยามที่ท้อก็คิดถึงน้อง)
  ที่เคยได้ฟัง แล้วจั๊กพลังอ้ายมันมาแต่ไส
  (ที่เคยได้ฟังแล้วพลังมันไม่รู้มาจากไหน)
  บ่ได้ยิน จั๊กมื้อหนึ่ง ซงบ่ลึ้งหัวใจ
  (ไม่ได้ยินสักวันหนึ่ง เหมือนขาดอะไรไป)
  กินข้าวบ่แซบ หลับตาบ่ได้ คือขาดหยังไปจั๊กอย่าง
  (กินข้าวไม่ได้ หลับตาไม่ลง เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง)

(ซ้ำ *, **, ** )

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจหลายคำดังนี้