กะไคแหน่แล้วล่ะ

                     เมื่อเจ้าพ้อทางหย่างใหม่ ได้พ้อผู้ใหม่แล้วสิอิหยัง
                       (เมื่อเธอพบทางเดินใหม่ ได้พบคนใหม่แล้วจะทำอย่างไร)
         หรือกลับมาเบิ่งซากปรักหักพัง ฮักของเฮาที่ล่มสลาย
          (หรือกลับมาดูซากปรักหักพัง รักของเราที่ล่มสลาย)
         บ่ต้องฮู้สึกผิด เจ้าเห็นบ่อ้ายยังหายใจ
          (ไม่ต้องรู้สึกผิด น้องเห็นไหมพี่ยังหายใจอยู่)
         ถึงสิจ่อยลงแหน่... แต่กะยังบ่ตาย
         (ถึงจะผอมลงหน่อย... แต่ก็ยังไม่ตาย)

                   * กินข้าวได้หลายกว่าเก่า นอนหลับง่ายกว่าเก่า
                        (กินข้าวได้มากกว่าเดิม นอนหลับง่ายกว่าเก่า)
         ยามเจ็บยามเหงา บ่ต้องมีหมู่มาอ่อย
          (ยามเจ็บยามเหงา ไม่ต้องมีเพื่อนมาคอยปลอบ)
         แต่ก่อนนอนตีงคีงตื่นมาน้ำตาย้อย หัวใจสะวอยคึดฮอดเจ้าหลาย
          (เมื่อก่อนนอนขยับตื่นมาน้ำตาหล่น หัวใจหล่นวูบคิดถึงน้องมากมาย)
         เทือสิยอมรับว่าฮักเฮาจบแล้ว ถืกลมพัดมันกะสิยืนบ่ไหว
          (กว่าจะยอมรับว่ารักเรานั้นจบแล้ว ถูกลมพัดมาปะทะแทบยืนต่อไปไม่ไหว)
         บ่ต้องมาห่วง ว่าอ้ายสิอยู่บ่ได้ มื้อนี้ อ้ายกะไคแหน่แล้วล่ะ
         (ไม่ต้องมาห่วงว่าพี่จะอยู่ไม่ได้ วันนี้ พี่ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ)

                     กะเว้าให้ฟังซุอย่าง จนเบิดซุอย่างควมเว้าควมว่า
                       (ก็พูดให้ฟังทุกอย่าง จนหมดทุกเรื่องคำพูดความจริงในใจ)
         ถ้าคักใจแล้วเจ้ากะอย่าหัวซา อย่าทำท่าหลูโตนกันหลาย
          (ถ้าสมใจแล้วน้องก็อย่าสนใจ อย่ามาทำท่าสงสารกันเลย)
         ถ้ายังห่วงปานนี่ แล้วมื้อนั่นคือจังถิ่มไป
          (ถ้ายังห่วงปานนี้ แล้ววันนั้นทำไมจึงทิ้งพี่ไป)
         บ่อยากเป็นภาระ... เป็นปัญหาให้ไผ
          (ไม่อยากเป็นภาระ... เป็นปัญหาให้ใคร)

                       (ซ้ำ * ดนตรี...Solo )

                   ​ความเจ็บกำลังสิส่วง ความห่วงมันกะมาซ้ำ
                     (ความเจ็บกำลังจะสร่าง ความห่วงมันก็มาซ้ำเติม)
         อยากลืมแต่มันกะจำ สิให้อ้ายเฮ็ดจังได๋
          (อยากลืมแต่มันก็จำ จะให้พี่ทำอย่างไรหนอ)

                     (ซ้ำ * )

         ถ้าเจ้ายังห่วงอ้ายอาจสิอยู่บ่ได้ มื้อนี้ อ้ายกะไคแหน่แล้วล่ะ
         (ถ้าน้องยังห่วงพี่ชายอาจจะอยู่ไม่ได้ วันนี้ พี่ก็ดีขึ้นบ้างแล้วล่ะ)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้