กุมเปิดมือถือเครื่องเก่า ที่เก็บเอาไว้ตั้งแต่คาวพู่น
                      (จับมือถือเครื่องเก่า ที่เก็บเอาไว้ตั้งแต่คราวก่อนโน้น)
           โนเกีย รุ่น 3310 สมัยเฮาบ่ทันเลิกกัน
            (โนเกีย รุ่น 3310 สมัยเมื่อครั้งเรายังไม่เลิกกัน)
           อยากเปิดอ่านข้อความเก่าๆ ตอนที่เฮายังฮักยังแพงกัน
           (อยากเปิดอ่านข้อความเก่าๆ ตอนที่เรายังรักมั่นคง)
           ให้ใจมันได้อ่าน ข้อความเหล่านั้น พอให้ใจมีแฮง 
           (ให้ใจมันได้อ่าน ข้อความเหล่านั้น พอให้มีกำลังใจ)

                    * แนมเบิ่งรูปที่เฮาถ่ายคู่ อยู่แดนเนรมิต
                      (มองดูรูปที่เราถ่ายคู่ อยู่แดนเนรมิต)
           ปานฟ้าลิขิต มันฮ้างคือเฮา ที่บ่มีงานแต่ง
           (เหมือนฟ้าลิขิต มันเลิกร้างเหมือนเรา ไม่มีงานแต่ง)
           ดวงตะเว็น ยังขึ้นยังตกทิศเก่าเซ้าแลง
           (ดวงตะวัน ยังขึ้นยังตกในทิศทาง)เก่าเช้าเย็น
           มีแต่ชีวิตคนเฮาที่เปลี่ยนแปลง เป็นหยังอ้ายยังบ่เข้าใจ
           (มีแต่ชีวิตคนเราที่เปลี่ยนแปลง ทำไมพี่ไม่เข้าใจ)

                  ** เจ้ายังคงเป็นความคิดฮอดอยู่ เจ้ายังเป็นความฮักของอ้ายอยู่
                      (น้องยังเป็นความคิดถึงอยู่ น้องยังเป็นความรักของพี่อยู่)
           หล่าเอ๋ย…เจ้าไปอยู่ไส
           (น้องเอย)... น้องไปอยู่ที่ไหน
           มีบ่น้อจักเทือในใจเจ้า ที่ยังคิดถึงเฮาคือใจอ้าย
           (มีสักครั้งไหมในใจน้อง ที่ยังคิดถึงเราเหมือนใจพี่)
           สิบปี ซาวปีผ่านไป ก็ยังคงลำลิลำไล คิดนำฮักบ่แล้วจักเทือ
           (สิบปี ยี่สิบปีผ่านไป ก็ยังพิร่ำพิไร คิดถึงรักเก่ามิรู้ลืม)

                         (ดนตรี ...)

                   เอาซื่อซอกหาในเฟซ ก็บ่เห็นบ่เคยพ้อเจ้า
                   (เอาชื่อไปค้นหาในเฟซบุ๊ค ก็ไม่เห็นไม่พบน้อง)
           อยากไปส่องเบิ่งชีวิตเจ้า ช่วงความเหงาเข้ามาฟันเฟือ
           (อยากไปแอบส่องดูชีวิตน้อง ช่วงความเหงาเข้ามาผูกพัน)
           เจ้าคงมีครอบครัวไปแล้ว บ่มีทางให้อ้ายคืนเมือ
           (น้องคงมีครอบครัวไปแล้ว ไม่มีทางให้พี่ได้หวนคืน)
           ก็หวังสิได้ข่าว ของเจ้าอีกเทือ พอให้ใจมีแฮง
           (ก็หวังจะได้ข่าว ของน้องอีกครั้ง พอให้ใจมีเรี่ยวแรง)

                                 (ซ้ำ *, ** )

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                     อ้ายมันคนผู้ฮ่าย น้องกะเลยบ่ฮัก
                     (พี่มันคนไม่หล่อ น้องก็เลยไม่รัก)
             เกิดมาด้อยทางด้านรูปลักษณ์ น้องเลยบ่ฮักกัน
             (เกิดมาด้อยทางด้านรูปลักษณ์ น้องเลยไม่รักกัน)
             บ่คือเขาคนที่น้องให้ใจ คนหน้าตาดีคนนั้น
             (ไม่เหมือนคนที่น้องให้ใจ คนหน้าตาดีคนนั้น)
             คันเทียบอ้ายกับเขาใส่กันมันกะคนละฟาก
             (ถ้าเทียบระหว่างพี่กับเขาเทียบกันมันคนละฟาก)

                   * ต้องเฮ็ดจั่งใด้ น้องจั่งสิฮักกัน
                      (ต้องทำยังไง น้องถึงจะรัก)
             ต้องเฮ็ดจั่งใด๋ อ้ายจั่งสิได้ใจ
             (ต้องทำอย่างไร พี่ถึงจะได้ใจ)
             หรือคนจั่งอ้าย มันบ่มีสิทธิ์ฮักไผ
             (หรือคนอย่างพี่ มันไม่มีสิทธิ์รักใคร)

                 ** คนผู้ฮ่าย มันกะมีหัวใจเด้อหล่า
                     (คนไม่หล่อ มันก็มีหัวใจนะน้องสาว)
             คันเลือกได้อ้ายกะอยากเกิดมา
             (ถ้าเลือกได้พี่ก็อยากเกิดมา)
             หน้าตาได้จักเคิ่งเขา
             (หน้าตาได้สักครึ่งเขา)
             ถึงผู้ฮ่าย แต่ใจอ้ายที่มีให้เจ้า
             (ถึงจะตัวไม่หล่อ แต่ใจพี่ที่มีให้น้องนั้น)
             มันบ่ได้น้อยกว่าเขา
             (มันไม่ได้น้อยกว่าเขา)
             แต่เป็นหยังเจ้าคือบ่อักอ้ายแหน่
             (แต่ทำไมเจ้าถึงไม่รักพี่บ้างหนอ)

                        (ซ้ำ *, ** )

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                     ถึงมื้อที่ต้องไป อ้ายก็คงต้องลา
                     (ถึงวันที่ต้องไป พี่ก็คงต้องลา)
            ถึงน้ำตามันฟ้องว่าเจ็บจนกลั้นบ่ได้
            (ถึงน้ำตามันฟ้องว่าเจ็บจนกลั้นไม่ได้)
            เบิดหน้าที่อ้ายแล้ว บ่ไหวก็คงต้องไหว
            (หมดหน้าที่พี่แล้ว ไม่ไหวก็คงต้องไหว)
            ส่งทางใจ ให้เจ้ากับเขาไปฮอดฝั่งฝัน
            (ส่งทางใจให้น้องกับเขาไปถึงฝั่งฝัน)

                     ภาพมื้อวานถึงสิกระหน่ำซ้ำเติมบาดแผล
                     (ภาพวันวานถึงจะหระหน่ำซ้ำเติมบาดแผล)
            พื้นที่อ้ายเคยแคร์ ขอยกให้เขาดูแลเจ้าเด้อ
            (พื้นที่ที่พี่เคยแคร์ ขอยกให้เขาดูแลน้องต่อ)
            อ้ายมาส่งได้ฮอดส่ำนี้ แค่ได้เข้ามาฮัก
            (พี่มาส่งได้ถึงเท่านี้ แค่ได้เข้ามารัก)
            ถึงแม่นต้องเจ็บหนักเพราะเธอ
            (ถึงแม้ต้องเจ็บหนักเพราะเธอ)
            สมศักดิ์ศรีแล้วล่ะ ให้เกียรติเอิ้นอ้ายว่า
            (สมศักด์ศรีแล้วล่ะ ให้เกียรติเรียกพี่ว่า)
            เขากะเป็นแค่ทางผ่าน
            (เขาก็เป็นแค่ทางผ่าน)

                    ถึงแม่นจบบ่สวย และเจ็บจนแทบบ่ไหว
                    (ถึงว่าจบไม่สวย และเจ็บจนแทบบ่ไหว)
            ย้อนว่าอ้าย มันตั้งใจฮักเจ้าหลายเด้หล่า
            (เพราะว่าพี่มันตั้งใจรักน้องมากจนหลง)
            ทุ่มเททุกอย่างแล้ว ยังล้มเพราะโดนบอกลา
            (ทุ่มเททุกอย่างแล้ว ยังล้มเพราะโดนบอกลา)
            แทบเป็นบ้าตอนฮู้ว่าเจ้ากับเขาฮักกัน
            (แทบเป็นบ้าตอนรู้ว่าน้องกับเขารักกัน)

                    ส่งเจ้าไป ไปฮอดสวรรค์เด้อคำ คนก่ำกาดำคืออ้าย
                    (ส่งเจ้าไป ไปถึงสวรรค์นะน้อง คนรูปชั่วตัวดำอย่างพี่)
            สิตกนรกหมกไหม้ กะส่างหัวมัน อ้ายรับจบเอง
            (จะตกนรกหมกไหม้ ก็ช่างมัน พี่รับจบเอง)

               ** ภาพมื้อวานถึงสิกระหน่ำซ้ำเติมบาดแผล
                   (ภาพเมื่อวานถึงจะกระหน่ำซ้ำเติมบาดแผล)
           พื้นที่อ้ายเคยแคร์ ขอยกให้เขาดูแลเจ้าเด้อ
           (พื้นที่พี่เคยแคร์ ขอยกให้เขาดูแลเจ้านะ)
           อ้ายมาส่งได้ฮอดส่ำนี้ แค่ได้เข้ามาฮัก
           (พี่มาส่งได้ถึงเท่านี้ แค่ได้เข้ามารัก)
           ถึงแม่นต้องเจ็บหนักเพราะเธอ
           (ถึงว่าต้องเจ็บหนักเพราะเธอ)
           สมศักดิ์ศรีแล้วล่ะ สมศักดิ์ศรีอ้ายแล้ว...
           (สมศักดิ์ศรีแล้วล่ะ สมศักดิ์ศรีพี่แล้ว)

                            (ซ้ำ ** )

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

                     ผ่านมาก็ดนแล้วบ่ได้พบพ่กันจักเถื่อ
                     (ผ่านมาก็นานแล้ว ไม่ได้พบพานกันอีกสักที)
            ตื่นนอนตอนหู้เมื่อใจยังซาวหามื้อวานคือเก่า
            (ตื่นนอนตอนรู้ตัวใจยังคว้าหาเมื่อวานเหมือนเดิม)
            หนีไปอยู่ใส จำได้บ่เรื่องเฮา
            (หนีไปอยู่ที่ไหน จำได้ไหมเรื่องของเรา)
            ทางชีวิตที่มันทอดยาวเจ้ามีคนดูแลเจ้าบ่
            (ทางชีวิตที่มันทอดยาวน้องมีคนดูแลหรือเปล่า)

                  * บ่อยากจำว่ามื่อนั้นจากกันด้วยเรื่องใด๋จำได้แต่เรื่องดีๆ ก็พอ
                     (ไม่อยากจำว่าตอนนั้นจากกันด้วยเรื่องใด จำได้แต่เรื่องดีๆ ก็พอ)
            บ่ได้คิดโทษกันและบ่ได้คิดโทษไผถึงเฮาสิเบิดทางยางต่อ
            (ไม่ได้คิดโทษกัน และไม่คิดโทษใคร เดี๋ยวจะปิดทางเดินไปต่อ)

                ** ยังคึดฮอดตลอดชีวิตยังคิดฮอดเจ้าอยู่คือเก่า
                    (ยังคิดถึงตลอดชีวิต ยังคิดถึงน้องเหมือนเดิม)
            ยังเป็นสมุดบันทึกเล่มเก่าที่ยังเสื่องไว้แจหนึ่งของหัวใจ
            (ยังเป็นสมุดบันทึกเล่มเก่า ที่ยังซ่อนไว้ในห้องหนึ่งของใจ)
            ยามเหงาเปิดเอามาอ่านถึงมันสิเฮ็ดให้น้ำตาไหล
            (ยามเหงาเปิดมาอ่าน ถึงมันจะทำให้น้ำตาไหล)
            ฮักของเฮาถึงสิล่มสลายแต่มันอยู่ในใจอ้ายเสมอจนฮอดมื้อตาย
            (รักของเราถึงจะล่มสลาย แต่มันอยู่ในใจพี่จวบจนวันตาย)

                    ข่าวคราวจากวันนั้นก็ยังมิด คือลมพัดล่วง
                    (ข่าวคราวจากวันนั้นจนวันนี้ก็ยังเงียบเหมือนลมพัดผ่าน)
            แต่ใจยังคึดห่วงและยังเป็นเชือกที่จ่องมันไว้
            (แต่ใจยังคงคิดห่วงเหมือนเชือกที่จองจำไว้)
            แนมไปบ่เห็นป่านนี้เป็นจั่งใด๋
            (มองไปไม่เห็นตอนนี้เป็นเช่นไร)
            เจ้าได้พ่แล้วบ่ผู้ใหม่โชคดีเด้อให้เป็นดั่งหวัง
            (เธอได้พบคนใหม่แล้วใช่ไหม ขอให้โชคดีสมดังตั้งใจ)

                         (ซ้ำ *, **, **, ** )

            ฮักของเฮาถึงสิล่มสลายแต่มันอยู่ในใจอ้ายเสมอจนฮอดมื้อตาย

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้