ขุนแผนแค้นเฟือง

                    กะว่าสิคุยเล่น แต่บ่เป็นคือคึดเอาไว้
                    (ก็ว่าจะคุยเล่นๆ แต่ไม่เป็นตามที่คิดเอาไว้)
            จั่งแม่นหลูโตนหัวใจ ไปหลงมักฮักเขาอีหลี
            (ช่างสงสารหัวใจตัวเอง ไปหลงรักเขาจริงๆ)
            ขุนแผนที่ไทบ้านส่า คำว่าอกหักบ่มี
            (ขุนแผนที่ไทบ้านลือว่าไม่มีอกหัก)
            สุดท้ายกะตายในหน้าที่ เจ็บบ่ทีนี้ถืกเข้าต้มเขาตั๋ว
            (สุดท้ายก็ตายในหน้าที่ เจ็บไหมล่ะทีนี้ถูกเขาหลอก)

                 * หลงคำเว้าเล่ห์เหลี่ยมมารยา
                    (หลงกับคำพูดเล่ห์เหลี่ยมมารยา)
            ถือคาถาจนหน้ามืดตามัว
            (เชื่อคาถาจนหน้ามืดตามัว)
            ท้าวขุนแผนได้แลนคุมหัว
            (ขุนแผนได้วิ่งหาปิ๊บคลุมหัว)
            ลี่หาหม่องปัว โอ๊ยเป็นตาสะออน
            (ซ่อนหาที่รักษาใจ โอ๊ย! น่าสงสาร (อันนี้เขาพูดประชด! จริงๆ แล้ว สะออน = พอใจ, ชอบใจ, ติดใจ))

              ** ให้เขาป้อนเขายองเฟืองแห้ง
                   (ให้เขาขยำป้อนฟางแห้ง)
           ใส่จนแค้นหลังแอ่นกะยังบ่เซา
           (ยัดจนจุกหลังแอ่นก็ยังไม่เลิก)
           เฮ็ดปาบแท้น้อ พ้ออยากอวยคำเก่า
           (ทำบาปจริงหนอ พบแต่อวยคำเก่า)
           เคยแต่เขาถืกเจ้าของละเป็นจังได๋
           (เห็นแต่คนอื่นอกหักแล้วทีตัวล่ะเป็นไง)

           *** บักขุนแผนที่คนเอิ้นคนส่า
                 (ขุนแผนที่ผู้คนร่ำลือ)
           แค้นเฟืองแค้นหญ้า โสล้มโสตาย
           (จุกทั้งฟางทั้งหญ้า ใกล้ตายแล้ว)
           ถืกเวรกรรมนำต้อนนำไหล
           (ถูกเวรกรรมต้อนให้จนมุม)
           เขาจังแม่นเขาจังยองหัวใจ จนว่าไปบ่เป็น
           (โดนเขาย่ำยีหัวใจ จนไปไม่เป็น)

                 กะว่าสิคุยเล่น แต่บ่เป็นคือคึดเอาไว้
                 (ก็ว่าจะคุยเล่นๆ แต่เป็นดังที่คิดไว้)
           กะจักสิเฮ็ดจั่งใด แนวหลงฮักเขาอีหลี
           (ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะหลงรักเขาจริงๆ)
           ให้เขาบ่เหลือเผื่อใจ กะเลยได้เจ็บจังซี่
           (มอบใจให้เขาไม่เหลือเผื่อใจ ก็เลยได้เจ็บอย่างนี้)
           หลาบคักละน้อทีนี้ เจ็บคักอยู่ติ ถืกเข้าต้มเขาตั๋ว
           (จำขึ้นใจล่ะทีนี้ เจ็บจริงๆ ถูกเขาหลอกจนเซ่อ)

            (ซ้ำ *, **, *** )

            ถืกเวรกรรมนำต้อนนำไหล  โอ๊ย จนว่าไปบ่เป็น
            (ถูกเวรกรรมตามทัน โอ๊ย จนหาทางไปไม่เป็น)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้