(ช) คันว่าเขาเซาฮัก กะอย่าสิปักใจนำเขาหลาย
                (แม้ว่าเขาหมดรัก ก็อย่าไปปักใจเชื่อเขามาก)
                เสียดายน้ำตา ที่มันไหล อ้ายปวดใจแทนเจ้า
                (เสียดายน้ำตาที่มันไหล พี่เจ็บปวดใจแทนน้อง)
          (ญ) บ่แม่นว่าน้องบ่อยากสิลืม แฮ่งเจ็บแฮ่งตื่มยามคิดฮอดเขา
                (ไม่ใช่น้องไม่อยากลืม ยิ่งเจ็บยิ่งช้ำยามคิดถึงเขา)
                 เหลือใจเจ้าของที่หอบเอา ฮักแท้ไปให้เขาหย่องเล่น
                 (แค้นใจตัวเองที่หอบเอารักแท้ไปให้เขาเหยียบย่ำ)

        * (ช) กะเห็นอยู่ แต่บ่ฮู้สิส่อยหยังเจ้าได้หลายกว่านี้
                 (ก็เห็นอยู่ แต่ก็ไม่รู้จะช่วยน้องได้อย่างไรให้มากกว่านี้)
          (ญ) ขอบใจอีหลี ที่อ้ายยังมาปลอบใจอยู่เป็นหมู่
                 (ขอบคุณพี่มากๆ ที่ยังมาปลอบใจอยู่เป็นเพื่อน)
          (ช) เจ็บแฮงบ่หล่า เห็นหน้าเศร้าๆ เว้าไปน้ำตาขู
                 (เจ็บมากไหมเล่า เห็นหน้าเศร้าๆ พูดไปน้ำตาร่วงพรู)
          (ญ) อยู่ได้อยู่ ส่ำนี้คงบ่พอตาย
                (ไม่เป็นไรหรอกพี่ แค่นี้ยังไม่ตาย)

       ** (ช) ถ้าแม่นบ่ไหว อ้ายสินั่งเฝ้าจนฮอดตะเว็นตกดิน
                 (ถ้าน้องไม่ไหว พี่จะนั่งเฝ้าจนดวงตะวันลับฟ้า)
          (ญ) ถึงน้ำตาริน แต่ใจยังแข็ง ถึงเจ็บแฮงน้องยังสู้ได้
                 (ถึงน้ำตาร่วงริน แต่ใจยังแข็งถึงเจ็บรุนแรงน้องยังสู้ได้)
           (ช) ให้จำใส่ใจบ่ได้มีเขาผู้เดียว บนทางเทียวในโลกที่เจ้าอยู่
                  (ให้จำไว้ในใจ ไม่ได้มีเขาผู้เดียวในเส้นทางชีวิตน้อง)
           (ญ) น้องสิเฮ็ดสู้
                 (น้องจะทำใจสู้)
           (ช) ให้สู้เด้อนาง ปล่อยเขาไปตามทางของเขา
                  (ให้สู้นะน้อง ปล่อยเขาไปตามทางเสียเถิด)
           (ญ) ฮอดมื้ออื่นเซ้า สิเป็นคนใหม่เอาหัวใจคืนมา แล้วถิ่มป๋าความเศร้า
                   (ถึงเช้าพรุ่งนี้ จะเป็นคนใหม่เอาหัวใจคืนมา ทิ้งไปเถอะหนาความเศร้า)
           (ช) อ้ายสิอยู่สู้เป็นหมู่เจ้า สิเก็บฮักปลอมๆ จากเขาให้ฟ้าวถิ่มให้ฟ้าวลืม
                (พี่จะอยู่เป็นเพื่อนน้อง จะเก็บความรักจอมปลอมจากเขาเอาไปทิ้งให้รีบลืม)

                                   (ดนตรี...... ซ้ำ * และ ** )

            (ช) อ้ายสิอยู่สู้เป็นหมู่เจ้า
                    (พี่จะอยู่เป็นเพื่อนน้อง)
            (ญ) น้องสิโยนถิ่มฮักเน่าๆ ให้หายไปกับตะเว็นตกดิน
                  (น้องจะโยนทิ้งความรักเน่าๆ ให้มลายไปกับตะวันตกดิน)

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจดังนี้

เจ้าให้มันทั้งใจ ทั้งที่ก็ฮู้ว่าเจ้านั้นต้องมีน้ำตา
มื้อใดเจ้าเจ็บอยากให้เจ้านั้นหันกลับมา
เพราะว่าเขานั้นเฮ็ดให้เจ้าต้องเสียใจ

* มาฮักกับอ้ายคนนี้ จะบ่เฮ็ดให้เสียใจ
จะฮักษาไว้แบบนี้ และจะฮักเจ้าเรื่อยไป ขอสัญญา
จะบ่เฮ็ดให้เจ็บคือกะคนเก่า ฟังเอาไว้

** ใส่ใจได้แค่มอง ใส่มองได้ทั้งปลา
ใส่ใจอ้ายนินา สิพาไปกินแกงหน่อไม้
สิพาไปเลี้ยงควาย และขี่รถไถนา
และอ้ายขอสัญญา ว่าจะมีเพียงแต่น้องนะ ถ้าเจ้ายังฮักกัน

*** ขอสัญญาจะบ่เฮ็ดให้เจ้ามีน้ำตา
จะบ่เฮ็ดให้เจ็บคือกับคนที่ผ่านมา
จะมีเพียงเจ้าคนเดียวตลอดเลย
แค่อยากให้เจ้านั้นหันมาแนมกัน (หันมาแนมกัน)

หลงฮักคนบ่มีใจ เจ้าฮักไปกะเสียใจคือเก่า
หลงฮักคนที่เขาบ่หัวซา เจ้ามีน้ำตาเขาก็บ่สนใจ
กะมีแต่อ้ายนี่ล่ะ ที่ค่อยเอาใจ
อ้ายนี่ล่ะ ที่ค่อยเทกแคร์เจ้าทุกอย่าง
และก็บ่เคยจะห่างไกล ให้เจ้านั้นต้องเหงาใจ
ค่อยปลอบเวลาเจ้าเสียใจ

เพียงอยากให้ลืมเขาคนๆ นั้น
คนที่เฮ็ดให้เจ้าเจ็บช้ำ
อยากให้ลืมเรื่องในวันนั้น ที่เฮ็ดให้เจ้ามีน้ำตา
ถ้าคบกับอ้ายขอสัญญา จะบ่เฮ็ดให้เจ้าเสียใจ

(ซ้ำ *, **, *** และ **, ***)

มีคำภาษาลาว (คล้ายกับคำอีสาน) ที่น่าสนใจดังนี้

            (เกริ่น) โอ่ย... มนุษย์ประเสิรฐเกิดมาในโลกเดียวกัน ต่างมาแยกเผ่าพัน ที่เอิ้นข่อยว่า คนลาว... ฮู้....

                 จกเข้าเหนียวเต็มมือ จ้ำลงถ้วยปลาแดก

      บ่เห็นมันเป็นเรื่องแปลก นี่คิอชีวิตประจำวัน

                 ให้สืบทอดกันมา แต่ปู่ยาตายาย

      สูอย่าปะละไล สำคัญไหปลาแดก

      จ้ำให้จนถ้วยแตก หมู่เฮาอย่าแยกกัน

               * มาจับมือสัมพันธ์ สำคัญคือตั้งวง

       แล้วจึงมาตกลง ฟ้อนรำวงเกี้ยวกัน

                  สบาย สบาย เรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่

       มาเว้ากันแบบง่ายๆ ยกจอกก่อนจึงเว้ากัน

       (ดนตรี)

               ** จกเข้าเหนียวเต็มมือ จ้ำลงถ้วยปลาแดก

       บางคนว่ามันแปลกๆ อย่ามาแยกชนชั้นคน

                  อยู่ใสก็คนลาว อีหยัง อีหยัง ก็ว่าลาว

        คนลาวมีน้ำใจ ตัวน้อยแต่ใจใหญ่

        มาวัดกันที่หัวใจ ไผเป็นไผมาเว้ากัน (บะห้วย)

        (ดนตรี ซ้ำ *, ** )

มีคำภาษาลาว-อีสานที่น่าสนใจดังนี้