แตงสังหารสาว

        โอย...... กรรมต้อง... จ่องใส่เวร เข็ญฮ้าย... ส่างนำมา ผะลาอ้าย แม่นบ่มี....... โอย... ละนา....

        เออบัดนี้เหมิดแต่ลำทางสั้น เออบัดนี้เหมิดแต่ลำทางสั้น สิลำขวงลำล่อง เขาว่าชายจองหอง หาสี้ควายสี้ม้า เขานั้นว่ามา ฟังไปอีกก่อนน่า สิแก้ต่อกลอนสอง หญิงจองหองยังมี ส่วนใจหาญกล้า

        หญิงนี้เป็นหญิงกล้า ตัณหามัวมืด หญิงนี้ดูพื่นผู้นั้น ดูหน้าแม่นท่าขำ คือหมอลำนี้ตี้แล้ว มองดูรูปส่วน เพิ่นนั้นไปฮดสวน ไปแต่ยามมื้อเซ้า ไปแท้แต่ผู้เดียว ของอยู่ในสวนหั่น หลายอันแต่ของปลูก ผักกาดหัว ผักบั่วพร้อม หมากแตงซ้างกะเหล่ามี

        พอดีหมากแตงซ้าง กำลังจีจูมจ่อ หน่วยพอท่อด้ามพร้า กะมีแล้วอยู่สวน สาวจองหองเพิ่นกะไปเทียวซ้วน ตักน้ำรดฮดหมากแตง แงงไปแงงมา กะเลยพ้อบักกอลอ หมากแตงอ่อน เพิ่นนั้นคิดออนซอน เห็นหมากแตงหน่วยนั้น ผัดลำเต้ยใส่หมากแตง ความเพิ่นเต้ย เพิ่นผัดว่าได้

        "เจ้านี่แม่นข่อหล่อ เจ้าผู้บักกอลอ มาคือฆ้อนตอกสิ่ว คอกิ่วๆ นั่นปลายโป้ๆ สังมาโก้นี้กว่าสู่อัน นั่นหล่าพี่นานี่นวลนา ละนานวลนา นี่บักคึงลึงอยากดึงเด้ บักคึงลึงอยากดึงเด้...."

        เออ... พอแต่ลำจบแล้ว เลยเก็บเอาวับแวบ คิดว่าเพิ่นสิหย่ำกินแก้เจ้าเมื่อยหิว ว่าเพิ่นเป็นตะคริวเข้า ซอมดูผัดบ่แม่น ได้หมากแตงแล้วแล่น เหลียวงวกพุ้นงวกพี้ ไปหาลี้บ่อนบัง นั่งลงไปบังไม้ นั่งลงบังจะโคนลุ่ม เอาหมากแตงลงจุ่ม อีสีมุม.. ปากเม้า เลยหลงเด้าหน่วยหมากแตง

        มีแฮงหลายจนตาค้าง เสียงคางอยู่ฮิ่นอิ่น อยู่ฮิ่นอิ่น เหลียวเห็นเอ็นท่อกำปั้น โลดคันฮ้ายเข้ากว่ากอย หน่อยบ่นานหมากแตงซ้าง ขาดคาหีมิดซี่หลี่ พ้นออกพอจี่วี่ สิดึงออกกะบ่ได้ทางปลายนั้นผัดอยู่ใน สาวจองหองกะเลยไห้ว่า อือ.. อือ.... เอิ้นหาแม่ แม่นไผน้อสิมาเอาออกให้ คราวนี้ จั่งแม่นเวร

        เสียงเพลดัง ตึ้ง ตึ้ง ตีสัญญาณกินข้าวก่อง สาวจองหอง ข้าวบ่ทันได้ปั้น ผั่นนอนให้อยู่สวน ส่วนว่าพ่อเพิ่นนั้นบ่เห็นลูกคืนมา ให้มันไปฮดสวนโลดบ่มาปานนี้ แม่นมันหนีไปจ้อย ทางใด๋พ่อเพิ่นว่า ไปหามันเบิ่งก่อนน่า พอจาแล้วกะเหล่าไป

         เฒ่ากะไหว่ไหว่ข้ามกลางท่งเถิงสวน เอิ้นหานางจองหองว่า อีนาง อีนาง อีนางไปไสหล่า มาฮดสวนแต่ยามเซ้า ไปทางใด๋มิดจี่หลี่ สาวจองหองเพิ่นเลยว่า โอ้ย... หมากแตงขาดคาหี ข้อยเอาออกบ่ได้ สิตายแล้วอีพ่อเอย พ่อเพิ่นเลยว่า มึงเอาหีนั้นบ้อหย่ำ กินหมากแตงลูกอีห่า ตายกะตายซ้ำสา แข่วเต็มปากอยู่พุ้นน่า เอาหีหย่ำ.... กะส่างเป็น มันตายซ้ำแหน่กะไค เอ่อ..... ล่ะนา

         แล้วเห็นเคนเว้าจั่งซี้ อย่าสุเคียดเด้อผู้สาว คิดเห็นคราวฟังลำแหน่เด้อนางน้อง คันบ่ลำกะบ่ห่าว คันบ่จากะบ่ม่วน สมควรเด้อท่อนี้ เคนหล้าสิล่วงหนี ต่อจากนี้ให้เจ้าว่าเด้อญิง ความเป็นจริงหมอแคนจั่งใด๋ได้เออน้อง สองคนเฮามาเว้านำกันให้มันม่วน ลำทางยาวแล้วจั่งซ่วนกลอนเข้าแม่นใส่กัน

          เพิ่นจังหนึ่งผัดว่า เหมิดแต่ลำทางสั้น สิลำยาวไปย่าวย่าว ยาวไปฮอดมื้อเซ้า ยาวได้กะเที่ยเดียว ขึ้นภูเขียวเหลียวลงมาภูก้อง ภูเขาทองแจ้งพังผ่าย เหลียวไปทางเชียงใหม่ เห็นแต่ภูอีโต้ตันท้างป่องลง เหลียวไปทางภูอ้ม ภูฝอยลมม้อละแหม่ง ภูหมากแหม่งอยู่ข้างใต้ ภูฝ้ายนั้นอยู่เหนือ ภูหมากเขืออยู่ทางข้าง ภูยานางใต้ภูหล่น ภูหมากโต่นติดกับภูป่าติ้ว ภูอิ้วป่ากะจิว

          เหลียวเห็นขาวเขียวสิ่ว คือมาลงก้ำบ้านโป่ง เหลียวเห็นภูขอบด้ง วงอ้อมบ่อนสิไป ภูมาลัย... เสือภูกล้วย ภูเขาควายดงหมากอี่ ขึ้นไปภูมะหลี่เห็นแต่ภูกำพร้าเป็นหน้าไคร่สะออน นวลในใน... อือๆๆๆ โอ้ย... ละนา

          แล้วเหลียวเห็นภูเขาซ้อน ซอนกันเป็นหลั่นๆ แม่เอ้ย ภูเขาซันอยู่ซ้งซ้งวงอ้อมห่อมเขา เหลียวเห็นภูซาเหล้า ภูซำเภอกั้นภูหว่าง ใจพี่ชายคิดต่าง ได้ยินฟ้าฮ่ำฮ้องดังก้อง... ตลิ่งซัน เฟื้องเอ้ยเฟื่องแล้วปั่นหันเอ้ย... ต่าวมายมาย ต่าวมายมาย อือ.... เออ.... โอย... ละนา...