foto1
foto1
foto1
foto1
foto1
ช่วงนี้อากาศแปรปรวนนะครับ ฤดูหนาวแต่ร้อน และมีฝนตกกระจายทั่วประเทศเลยทีเดียว และตอนนี้ก็ฤดูเก็บเกี่ยวของชาวนาซึ่งไม่ได้เก็บเกี่ยวด้วยมือแบบดั้งเดิมแล้ว แต่หันมาใช้รถเกี่ยวข้าวแทนซึ่งทำได้รวดเร็วกว่ามากๆ แต่ก็มีปัญหาตามมาคือข้าวเปลือกมันยังไม่แห้งเก็บเข้ายุ้งฉางไม่ได้ ต้องมีการตากแดดให้แห้งก่อนสัก 2-3 วัน พอมีฝนมาแบบนี้ก็แย่เลย บางรายก็เอาไปตากบนถนนหนทางซึ่งอันตรายมากๆ อย่าหาทำเด้อพี่น้อง มันผิดกฎหมาย...😭🙏😁

: Our Sponsor ::

adv200x300 2

: Facebook Likebox ::

: Administrator ::

mail webmaster

: My Web Site ::

krumontree200x75
easyhome banner
ppor 200x75
isangate net200x75

e mil

No. of Page View

paya supasit

ju juคันเจ้าได้ขี่ซ้างกั้งฮ่มเป็นพระยา อย่าได้ลืมคนทุกข์ผู้ขี่ควายคอนกล้า

        ## ถ้าได้ดิบได้ดีหรือได้เป็นใหญ่แล้ว ก็อย่าได้ลืมผู้คนรอบข้าง @อย่าลืมบุญคุณคนที่เคยเอื้อเฟื้อเรา ##

song word

ารเรียนรู้ภาษาอีสานจากเพลง น่าจะเป็นหนทางที่ผู้เรียนจะเข้าใจได้ง่ายกว่า เพราะได้ยินสำเนียงเสียงอีสานจากนักร้อง บางเพลงก็ยังเรียนรู้ความหมายของคำได้ จากละครในมิวสิกวีดิโอได้อีกด้วย ตามคำขอครับสำหรับแฟนๆ ที่ชอบเพลงอีสานแต่ฟังแล้วเข้าใจความหมายได้ไม่หมด ก็ทำให้ความรู้สึกซาบซึ้งในดนตรีนั้นลดน้อยลง อยากจะทราบเนื้อหาเพลงใด ของนักร้องคนใด ก็บอกกันมาได้เลยครับ ส่งอีเมล์ไปที่ webmaster (@) isangate.com จะได้นำมาเสนอเป็นลำดับต่อไป ขอแจ้งให้ทราบว่า ผู้จัดทำไม่ได้มีความต้องการโปรโมทเพลงนักร้องคนใด ค่ายใดทั้งสิ้น เพลงที่ถูกคัดเลือกมานำเสนอ จะต้องมีภาษาอีสานแทรกอยู่จำนวนหนึ่ง ที่แฟนเพลงบางท่านอาจไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริง ฟังแล้วม่วนแต่บ่เข้าใจ จึงจะได้รับการคัดเลือกมาลงในหน้านี้ครับ

บ่ไปกรุงเทพฯ ได้บ่

ขับร้อง : เต๋า ภูศิลป์ 
คำร้อง/ทำนอง : ภานุวัฒน์ วิเศษวงษา 
เรียบเรียง : จินนี่ ภูไท 

                 สิไปอิหลี ซั่นบ้อ น้องหล่าคำแพง
                   (จะไปจริงๆ หรือน้องสาวที่รัก)
         คึดคักแล้วบ้อ แก้มแดง จั่งตัดสินใจ
          (คิดดีแล้วหรือน้องสาว จึงตัดสินใจ)
         อ้ายเคยได้ยิน พี่น้องบ้านเฮา เพิ่นเว้ามาหลาย
          (พี่เคยได้ยินมา พี่น้องบ้านเรา เขาพูดกันมาเยอะแล้ว)
         อยู่ยากกรุงเทพฯ บ่ม่วนดอกเมืองใหญ่
          (อยู่กรุงเทพฯ มันลำบาก ไม่สนุกหรอกเมืองใหญ่)
         ถ้าเป็นไปได้มีแต่อยากคืนเมือบ้าน
          (ถ้าป็นไปได้มีแต่อยากกลับคืนบ้านนา)

                 อิพ่ออิแม่ เจ้าเด้ ไผสิซอยเบิ่ง
                   (พ่อ-แม่ของน้องใครเล่าจะช่วยดูแล)
         พ่อใหญ่แม่ใหญ่ สิเพิ่ง สิใช้ไผ ลูกหลาน
          (ปู่ย่า-ตายายจะพึ่งพาผู้ใด เคยใช้แต่ลูกหลาน)
         บักน้อยอิน้อย ผู้ได๋สิเล่น เป็นหมู่มัน
          (หลานชายหลานสาวตัวน้อย ใครจะเล่นเป็นเพื่อน)
         หมูหมากาไก่ งัวควายซุมนั้น
          (อีกทั้งหมูหมากาไก่ วัวควายอีกนั่นล่ะ)
         คงคึดนำเจ้าคือกัน ย่านเมืองพาเจ้าหลงทาง
          (คงคิดถึงน้องเหมือนกัน กลัวน้องหลงทางในเมืองหลวง)

               ** บ่ไป บ่ไป บ่ไปได้บ่ บ่ไปกรุงเทพฯได้บ่
                     (ไม่ไป ไม่ไป ไม่ไปได้ไหม ไม่ไปกรุงเทพฯ ได้ไหม)
         อยู่บ้านเฮา กะสุข กะพอ กะมีซุอย่าง
          (อยู่บ้านเรา ก็สุขพอเพียง มีแล้วทุกอย่าง)
         บ่ไป บ่ไป บ่ไปได้บ่ กรุงเทพฯ มันฮ้อนคือจั่งหยัง
          (ไม่ไป ไม่ไป ไม่ไปได้ไหมกรุงเทพฯ มันร้อนมากนะ)
         อยู่บ้านเฮาเย็นส่วยส่วยเด้อนาง อ้ายสิพาไปนอนเล่นเถียงนาฮ่าง
          (อยู่บ้านเราอากาศแสนเย็นสบาย พี่จะพาน้องไปนอนเล่นที่เถียงนาราง)
         บ่ไปกรุงเทพฯได้บ่ ได้บ่ ได้บ่
          (ไม่ไปกรุงเทพฯ ได้ไหม ได้ไหม ได้ไหม)

                *** บ่คิดเบิ่งใหม่ แนตี้ คนดีคนฮู้
                   (ไม่คิดดูใหม่อีกหรือ คนน่ารักแสนดีของพี่)
         บ้านเฮากะพอ หากิน หาอยู่ ได้อยู่น๊า
          (บ้านนาเราก็พอหาอยู่หากิน หาใช้กันได้อยู่นะ)
         งานการถ้าเฮาขยัน คงบ่ อดตายดอกอ้ายว่า
          (การงานถ้าเราขยัน ก็คงมีกินไม่อดตายดอกนะพี่ว่า)
         แนวอยากแนวกิน กะเก็บผักเก็บหญ้า
          (อาหารการกิน ก็เก็บผักเก็บหญ้า)
         ป่นปูป่นปลา กะแซบเติบอยู่เด้นาง
          (ป่นปูปลา ก็พอหาได้อร่อยอยู่นะน้องจ๋า)

(ซ้ำ **, *** )

มีคำภาษาอีสานที่น่าสนใจหลายแฮงคักเด้อพี่น้อง ดังนี้

สิไป = จะไป
น้องหล้า = น้องรัก
แล้วบ้อ = แล้วหรือ
เฮา = เรา
อยู่ยาก = อยู่ยากลำบาก
อิพ่ออิแม่ = พ่อ-แม่
สิเพิ่ง = จะพึ่งพา
ผู้ได๋ = ใคร
คึดนำ = คิดถึง
ได้บ่ = ได้ไหม
จั่งหยัง = มากจริงนะ
เบิ่ง = ดู

อิหลี = จริงๆ
คำแพง = สุดที่รัก
จั่ง = จึง
เพิ่น = เขา (บุคคลอื่น)
บ่ม่วน = ไม่สนุก
ไผ = ใคร
บักน้อย = หลานชาย
หมู่ = เพื่อน
ย่าน = กลัว (ย้าน)
กะมีซุอย่าง = ก็มีทุกอย่าง
ส่วยส่วย = มีลมพัดเบาๆ
ฮู้ = รู้

ซั่นบ้อ = จริงรึ
คึดคัก = คิดดี
อ้าย = พี่ชาย
เว้า = พูด
คืนเมือ = ย้อนกลับ
สิซอยเบิ่ง = จะคอยดูแล
อิน้อย = หลานสาว
ซุมนั้น = พวกนั้น
บ่ไป = ไม่ไป
ฮ้อน = ร้อน
ฮ่าง = ร้าง
กะแซบเติบ = ก็อร่อยมาก

"บ่ไปกรุงเทพฯ ได้บ่" เพลงรักของหนุ่มบ้านนา ที่อ้อนขอร้องไม่ให้สาวคนรักจากบ้านนาไปทำงานอยู่กรุงเทพฯ ขับร้องโดย เต๋า ภูศิลป์ แม้จะออดอ้อนให้เหตุผลร้อยแปดพันอย่างก็ยากที่จะห้ามสาวเจ้าไว้ได้ การร่ำลือในหนัง ในละครโทรทัศน์ ที่บอกเมืองกรุงมันศิวิไลซ์ทำให้สาวเจ้าใฝ่ฝัน อีกทั้งยามที่เพื่อนคนอื่นๆ กลับมาจากกรุงเทพฯ ตอนเมษายน สงกรานต์มาทำบุญทอดผ้าป่าที่บ้านนอกนั้น ต่างก็แต่งตัวสะสวยจนทำให้ใจสาวไขว้เขวอยากมีเช่นนั้นบ้าง ขอไปลองสักหน่อยเถอะพี่นะ

tao pusilp

พยาธิโควิดมันหลายปานนี้บ่ย้านบ่น้อ เห็นคนบ้านเฮาไปลำบากอยู่กรุงเทพฯ โควิดระบาดปิดโรงงาน ปิดตลาด ปิดแคมป์คนงาน พากันหนีตายมาบ้าน สิทุกข์ยากปานใด๋กะหนีบ่ม้มบ้านเฮาดอก พ่อ-แม่ ปู่ย่า ตายาย หลานน้อยๆ ยังคอยเจ้าอยู่เสมอเด้อนางเอย...

redline

backled1

isan word tip

isangate net 345x250

ppor blog 345x250

adv 345x200 1

นโยบายความเป็นส่วนตัว Our Policy

ยินดีต้อนรับสู่ประตูอีสานบ้านเฮา เว็บไซต์ของเรา ใช้คุกกี้ (Cookies) เพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์การใช้งานที่ดียิ่งขึ้น อ่านนโยบายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล (Privacy Policy) และนโยบายคุกกี้ (Cookie Policy)